Legendarne stadniny Rothaar

Społeczeństwo Rothaar jest bardzo przywiązane do swojej tradycji jeździeckiej jak i hodowlanej, stąd bardzo wysoki poziom centralnej kontroli nad stadninami. Nie wolno prowadzić hodowli i rozrodu koni, chyba że otrzymało się pozwolenie od jednej ze stadnin.

Jednak nie jest to otrzymanie pisemnej licencji, a religijny rytuał. Rothaarczycy uważają, że hodowli koni nauczył ich Milan Rączy (oryginalnie Mi-Lean lub Mi-Rean) czyli jeden z Upadłych (demonicznych bóstw natury) który przeszedł na stronę ludzi i pomógł im w pokonaniu zagrożenia. Niegodne korzystanie z tego daru jest więc dla Rothaarczyka bluźnierstwem. Tylko nieliczni bowiem otrzymali Łaskę Milana - niezbędne błogosławieństwo (i tatuaż) który pozwala im na praktykę hodowli.

Z mieszania koni i dzikich yunaków (które niestety nie dają się ujarzmić i umierają w zamknięciu) wyszło im sześć ras koni rothaarskich:

• Bojowy Alibstion, najszybszy i najsmuklejszy ze wszystkich.

• Potężny Evarrah, największa z ras i najbardziej muskularna. Bardzo prezencyjne zwierzę ale i doskonały wierzchowiec dowódców.

• Eritbran, zawsze jasnego umaszczenia, najwytrzymalszy i przez to używany zarówno jako wierzchowiec jak i zwierzę juczne. Jest również opancerzony twardymi płatami skórnymi.

• Ematrah jest hodowany tylko w jednej stadninie ale za to największej. Jest bowiem niezwykle płodny. Inne stadniny pożyczają nieco krwi ematrahów dla swoich ras. Sam koń jest bardzo energiczny i chętny do współpracy. Znakiem rozpoznawczym jest zrogowaciałe zgrubienie na czole, które można ostrugać na krótki róg.

• Egizbran, zawsze kruczoczarnego umaszczenia, nie jest ani najszybszy, ani największy, ani najwytrzymalszy. Jest za to wybitny w każdej z tych kategorii. To perfekcyjna mieszanka konia bojowego.

• Agistion jest słynny na całym świecie jako najbardziej inteligentny, zwinny i lojalny koń.

Sześciu hodowców otrzymało Łaskę Milana, przekazali ją też kolejnemu pokoleniu i istnieją obecnie 24 stadniny. Tylko 16 z nich ma jednak uprawnienia. Pozostałe 8 jest obecnie w rękach Daahemskich - Rothaar przegrało w wojnie domowej i oficjalnie wyklęło utracone stadniny z błogosławieństwa Milana. Konie wywodzące się stamtąd nazywają abominacjami a właścicieli hodowli - bluźniercami.

Szlak Thurów

Coroczny, organizowany wraz z zakończeniem Pory Zmierzchu przez Króla Rothaar festiwal jeździectwa. Uczestniczyć może każdy, nawet cudzoziemiec (poza Daahemczykami) i przed przystąpieniem do zawodów, przysięga, że nikt z jego rodziny nie będzie szukał pomsty za jego ewentualną śmierć. Uczestniczyć mogą także skazańcy, którzy na czas festiwalu, są nietykalni.

• Arena Karharii i Methora - rozpoczęcie ceremonii, opowiadanie o pochodzeniu linii królewskiej Rothaar - od prawnuczki Cesarza Kaharuta i bohatera Methora, którego Karharia musiała zmusić (sic!) do spłodzenia z niej błogosławionego potomstwa. Zawody odbywają się w arenie będącej skalnym labiryntem pełnym niebezpieczeństw i oglądanym z góry przez publiczność, rozlokowaną na tarasach tego labiryntu.

• Cesarska Arena Kaharuta - największa, zbudowana na potrzeby walki zespołowej. Zawodnicy są podzieleni na dwie mini-armie i prowadzą bitwę konną, do której mogą się wcześniej odpowiednio przygotować.

• Arena Fresyna - tutaj odbywają się zawody łucznictwa konnego. Zawodnicy strzelają do celów stałych, ruchomych i siebie nawzajem.

• Arena Durana - wyścigowa. Nie ma żadnej walki, tylko prędkość.

• Arena Darfana - to miejsce egzekucji skazanych na śmierć. Więźniowie zostają wypuszczeni na długą bieżnię z zadaniem dobiegnięcia do mety. Zawodnicy zaś konno polują na nich ku uciesze tłumu.

• Arena Versmaka - każdy z zawodników ma grupkę niedoświadczonych więźniów, jeńców i niewolników i ma ich poprowadzić ku zwycięstwu a w nagrodę ci otrzymują wolność. Obecnie Arena jest wykluczona ze Szlaku Thurów po tym jak zdobyli ją Daahemczycy w wojnie domowej. Daahemczycy organizują tam teraz własny, konkurencyjny Festiwal Versmaka.

• Arena Milana - finał. Zwycięzcy każdej z poprzednich aren spotykają się na wspólnej walce.

Nagrodą dla zwycięzcy Szlaku Thurów jest:

• Wspaniały koń wybrany osobiście przez króla.

• Spersonalizowana broń od słynnego kowala Vukuhny z Yacuki.

• (dla cudzoziemców) honorowe obywatelstwo Rothaar.

• Prawo dołączenia do wojsk najemnych Rothaar na stanowisku dowódczym.

• Uwolnienie od wszelkich oskarżeń, wyroków i pomsty.

Kilka razy zdarzyło się komuś zdobyć wszystkie Areny Szlaku Thurów. Taki zwycięzca otrzymuje od króla błogosławieństwo Łaski Milana. Dzięki niemu nawet może prowadzić hodowlę legitnych koni rothaarskich w dowolnej części świata.