Odrodzenie Vesmakii

Tajemnica dynastii

Ze względu na to, że Kaharut aktywnie zapobiegał rozwojowi piśmiennictwa, a imperium rozpadło się po jego śmierci w Kotlinie Kaharuta, wchodzimy w etap Dynastii Zaginionych. Wiemy, że cesarz miał syna o imieniu Vateron, ale nie znamy jego losów. Wiemy też, że miał córkę, którą dał za żonę komuś z Vahtelandu (wschodnia część Vesmakii).

W trakcie tych ciemnych dekad rozwijała się kultura narodowych legend to właśnie wtedy powstała Legenda o Versmaku, która opisuje jego koronację przez tajemnicze ręce, które wyłoniły się z ziemi oraz moment wykucia jego korony przez małego syna kowala:

“ [...] z Ziemi wyciągnęły się ramiona które uplecioną z liści koronę założyły mu na głowę.”

Oraz

“Korona jednak była najpiękniejsza ze wszystkich. Syn kowala, któremu zaledwie dziesięć zmierzchów było, przyniósł liście opadłe z drzew. Chłopiec na ich podobieństwo wykuł zwieńczenie korony. Tak więc ponad stalową obręczą górują gęste, srebrne liście okrywające głowę władcy.”

W każdym razie, z tego kilkupokoleniowego chaosu, pełnego wojen między małymi, lokalnymi władcami, wyłoni się pięć osób, które uporządkują sytuację. Były sobie trzy kobiety z powszechnie rozpoznanym dziedzictwem Versmaka — Karharia z Tefrady, Masarea i Karharia z Rothaar. Dwie pierwsze zostały poślubione przez Honoretha, który kontrolował zachód oraz Cazimara, który kontrolował wschód. Rothaar było niezależne i rządzone przez lokalnych dowódców wojskowych, popierających Karharię z Rothaar.

Horeneth i Cazimar podpisali Traktat Dagemorski. Jego postanowienia miały na celu zjednoczenie Vesmakii pod jednym królem. Zatwierdzono wtedy kilka punktów:

• Pięć osób na całym świecie ma w sobie krew Versmaka, nikt inny. Są to: Masarea, Karharia z Tefrady, Karharia z Rothaar, Horeneth, król zachodniej Vesmakii, Cazimar, król wschodniej Vesmakii

• Cazimar ma spłodzić z Masarei syna. Każda córka spłodzona przed synem ma żyć w celibacie.

• Horeneth, a po narodzinach syna także i Cazimar, wstrzymają się od płodzenia kolejnych potomków.

• Syn Cazimara poślubi córkę Horonetha, Cailę.

• Ich dzieci rozpoczną pierwszą linię jedynej dynastii królewskiej Vesmakii.

• Karcharia z Rothaar poślubi obecnego posiadacza Miecza Versmaka [Methora], który spłodzi z niej dziecko, które będzie początkiem drugiej linii jedynej dynastii królewskiej.

• Żaden inny władca, watażka, dowódca czy bogacz nie ma prawa nazywać się szlachetnie urodzonym.

Na szczęście Cazimar miał syna, więc nie było komplikacji. Karharia jednak nie była w stanie ściągnąć do Vesmakii obecnego posiadacza miecza. Methor, bohater wojen w Chnarmasie, nie był zainteresowany. Mimo jego sprzeciwu Karharia odurzyła go miksturą otrzymają od Demona z Conidei i kopulowała z nim wbrew jego woli i wkrótce zaszła w ciążę. Miecz więc nie wrócił do Vesmakii. Co jednak z koroną? Czy ma ją posiadać założyciel nowej dynastii?

“Co do korony, którą nosił Kaharut, pozostanie ona koroną cesarską i nie będzie używana przez króla, dopóki Vesmakia nie urośnie do siły wystarczającej, by obronić tytułu cesarskiego. Do tego czasu używane będą mniejsze korony królewskie. Miecz Versmaka nie może być symbolem królewskiej władzy, gdyż nie jest Vesmakii.”

Co ciekawe po doświadczeniu z Karharią, Methor uciekł do małych dominatów między Fryzją a Meserentią gdzie zniknął. Jego uczeń zjednoczy w tamtym regionie spore państwo, które nazwie swoim imienie — Elgabar. Miecz stanie się nieformalnym regialum królewskim Elgabaru, a nie Vesmakii.

Dynastia współczesna

W nowej dynastii nic nie szło, jak miało być. Król Vilthan, znany jako Król Dziedzic, podzielił swoje państwo między trzech synów. Syn Karharii, Dhnetro, nie związał się z pierwszą linią, tylko prowadził niezależną politykę. W ciągu zaledwie trzech pokoleń zjednoczona Vesmakia podzieliła się na sześć królestw. Jakąkolwiek jedność pogrzebała wojna, w której jedno z państw, Samarth, król Daachemii dokonał ekspansji na Rothaar, Sirkerser i Vahteland, stając się największym z Vesmackich królestw.

Usunięcie wcześniejszej szlachty sprawia, że jedynie osoby spokrewnione z Dynastią, mogą liczyć na szlachectwo. Stąd każda córka królewska staje się de facto założycielką nowego rodu. Szlachta w Vesmakii jest więc bardzo młoda. Królowie prześcigają się także, za jak ważne księżniczki wydają swoich synów. Oznacza to, że od czasów gdy Vithan i Caila dali początek dynastii, nie było ANI JEDNEJ VESMACKIEJ KRÓLOWEJ. Po trzech pokoleniach oznacza to, że Dynastia Vesmakii jest bardzo, bardzo wieloetniczna — nie ma tam prawie rodowitych Vesmakian. Pierwszy w kolejce do tronu Rothaar jest dzieciak, który jest Nitodamczyko-Chnarmasaninem z domieszką vesmackiej krwi.

Znacznie bardziej vesmacka jest szlachta, która pochodzi od rodziny królewskiej, ale miesza się z przedstawicielami nieszlacheckiej klasy kupców, dowódców i właścicieli ziemskich. Nie używają żadnych tytułów, jedynie określają ród, czyli księżniczkę, z którą są spokrewnieni.