Księżniczka Elgabaru

W ciągu kilku ostatnich pokoleń, sukcesja w Elgabarze była prosta – nowy król był przygotowany.

• Za życia, ojciec oddaje mu dowodzenie armią. Królewicz zostaje Marszałkiem.

• Od dziecka jest trenowany w sztuce władania ich potężnym zweihanderem przekazywanym z pokolenia w pokolenie

• Po śmierci ojca, matka następcy przygotowuje swojego syna do przejęcia władzy i koronacji.

I wszystko by pykło, gdyby nie… well… nic nie pykło.

Król nie przekazał dowodzenia armią żadnemu ze swoich 4 synów ani trzech córek. Przekazał go osobie wykwalifikowanej. Marszałkiem został jeden z ważnych szlachciców. Król wziął na ucznia osobę najlepiej wykwalifikowaną do kontynuacji tradycji wojowniczej, którą akurat okazał się być prosty chłopak z mieszczańskiej rodziny rzemieślników. Po śmierci króla, ludzie ogarnęli, że przecież jego pierwsza żona dawno zmarła. Obecnie najstarszą z żon króla nie jest matka pierworodnego, tylko trójki innych dzieci, w tym najmłodszego. I to jego zaczęła przygotowywać na króla.

I wtedy Elgabar zorientował się, że nie ma prawa opisującego który z elementów jest legitymizujący.

• Część osób uważała, że to pierworodny zawsze był następcą, stanęli po stanie Wazeira – księcia Seniora.

• Część osób uważała, że to głównodowodzący armią zawsze był następcą, stanęli po stanie Sertira – Marszałka.

• Część osób uważała, że dziedzic sztuki walki zawsze był następcą, stanęli po stanie Reuti’ego – Ucznia królewskiego.

• Część osób uważała, to wybrany przez najstarszą królową syn, zawsze był następcą, stanęli po stanie Afilasa – księcia Juniora.

• I NIKT nie pomyślał nawet, że LUDZIE mają własną preferencję. W ludzie KOCHALI księżniczkę Qerani.

Daddy's little war criminal

Qerani była… specyficznym dzieckiem. Pierwsze oznaki zauważono, gdy w wyjątkowo wczesnym wieku nauczyła się rzucać rzeczami. Dzieci przechodzą ten etap, gdy ogarniają, że mogą sterować zaciśnięciem dłoni, nie wiedzą że to denerwujące i może kogoś trafić. Ale w tym przypadku dziecko robiło to celowo – opiekunki z bolącymi głupimi ryjami bawiły małą jak mało co. Gdy ogarnęła, że potrafi chodzić, pierwszy odruchem było sprawdzić, czy umie też kopać. \

W wieku 5 lat uciekła z twierdzy Mundri po raz pierwszy. Znaleziono ją, gdy wrzuciła ulicznego kundla do kanału, gdzie pies się połamał. Przerażeni rodzice myśleli, że rośnie im mały potwór, ale po chwili zobaczyli, że zrobiła to, by obronić atakowanego szczeniaczka. Wtedy zorientowali się, że rośnie im mały potwór z wielkim sercem. Nie zgodzili się na szczeniaczka, więc zostali podrapani, pogryzieni (przez małą Qerani) więc ogłosili kapitulację i przygarnęli psa.

Gdy podrosła i mogła zacząć naukę jak być stosowną damą na dworze królewskim Elgabaru, przenieśli ją do rezydencji w najbogatszym mieście kraju – Araug. Oczywiście portowa metropolia była dla Qerani bardziej interesująca niż nauka dobrych manier. Dziewczynka wymykała się nieustannie. Czytać, pisać, liczyć i dogadać trzy-po-trzy w trzech jezykach nauczyła się z życia portowych i handlowych części miasta. Jej pies Loakii był głęboko w konspirze. Ogarniał jak odwrócić uwagę straży, podsadzić młodą przez murek, nawet wziąć linę i skoczyć na murek, by ta mogła się wspiąć.

W rzemieślniczej części miasta spotkała syna płatnerza imieniem Reuti. Po pewnym czasie wspólnego brojenia w mieście, wyjawiła dlaczego zawsze ucieka przed strażami (którzy mieli w standardowym wyposażeniu obrazek małej, w razie gdyby widzieli że znowu wspina się na masztu statku w porcie czy coś). Qerani wzięła wtedy Reutiego do pałacu, skąd go wyrzucili. Kilka prób i kilkunastu pogryzionych i podrapanych strażników później, Reuti miał ciche pozwolenie na bawienie się z księżniczką w pałacu. Ale tylko wtedy, gdy jej nie było w zasięgu wzroku, czyli gdy nie mogła nikogo pogryźć.

Reuti był małym fighterem. Gdy pobił się z dzieciakami w porcie gdy te obrażały księżniczkę, został zgarnięty przez straże. Ojciec przybiegł prosić króla o interwencję. Król dopiero wtedy zorientował się, że ten dziewięciolatek wyłożył kilku starszych chłopców gołymi rękoma. Po jakimś czasie król wziął Reutiego na swojego ucznia. Zamierzał przekazać mu sztukę walki mieczem, który przekazywano w jego rodzinie z pokolenia w pokolenie.

Lata nastoletnie Qerani to czasy, które jej rodzice wypierają z pamięci. Młoda rozbijała się z ulicznymi gangami, wielokrotnie otarła się o śmierć, sześć razy została porwana dla okupu, z czego cztery raz sama się uwolniła a dwa razy uwolnił ją Reuti po czym poszli na morderczy rampage po kryminalnym półświatku miasta Ugnade.

Gdy miała 17 lat i własny gang, Qerani została wysłana za wschodnią granicę by destabilizować tamtejsze księstwa. Ojciec powiedział „curuś, nie podpuszczam cię, ale nie będziesz w stanie obalić tamtejszych książąt i poprowadzić rewolucji”. I tak upadło kilka monarchii wschodniego Boarelain.

O Qerani tworzy się liczne legendy, często poszczególne miasta mają konfliktujące ze sobą kanony i kłócą się, w którym z nich robiła którą ze swoich rozrób.

Jednym z przykładów jest słynna historia tego wojny domowej między lokalnymi państwami-miastami. Walczący o władzę książęta obaj chcieli zapłacić Qerani grubą kasę za poparcie (jej oraz jej własnego oddziału wojsk najemnych). Ona odpowiedziała, ze chce się z nimi spotkać osobiście. Jedni mówili, że to pułapka, inni, że księżniczka chce zostać mediatorem. Inni spekulowali, jaką podejmie decyzję po rozmowie z oboma, na jakiej podstawie uzna, że jeden z nich powinien być władcą. Gdy Qerani się z nimi spotkała, stojąc między dwiema armiami i świtą szlachty, kazała książętom się odwrócić. Zdecydowała na postawie tego, który z nich miał lepszą dupę. THE SAVAGE. Kazała im ściągnąć spodnie i po chwili namysłu zamaszyści klepnęła zwycięzcę w poślada.

Wersja z legendy mówi też o dzikim seksie z submissive and breedable księciuniem na stole podczas narady wojennej, ale to jest już horny legenda opowiadana przez nastolatków z Elgabaru.

Anyway, gdy król umarł i cały Elgabar pogrążył się w kryzysie dynastycznym, Qerani wróciła do domu. Była ukochana przez lud. Udzieliła poprcia Reutiemu, oferując małżeństwo, by miał argument do zajęcia tronu przez wejście do rodziny królewskiej. Zerwała zaręczyny, gdy zobaczyła, że Reuti próbuje przypodobać się szlachcie. Okazało się także, że ludzie nie chcą, by była żoną władcy.

Ludzie chcieli, by była władcą.